رزينهاي اپوكسي، از جمله پليمرهاي فعال پرمصرف در صنايع گوناگون به شمار مي آيند. بيس‌فنول A ماده ايي پايه نفتي، گران، سرطان زاست، و وجود آن در محيط اطراف مضر براي محيط زيست و تهديدي جدي براي سلامت كاربران شناخته مي شود. از استري كردن اين رزين با آكريليك اسيد يا متاكريليك اسيد يك دي استر حاصل مي شود كه به وينيل استر معروف است. به دليل ويسكوزيته بالاي اين رزين ها، از رقيق كننده هاي فعال براي كاهش ويسكوزيته و همچنين بهبود واكنش هاي تشكيل اتصالات عرضي استفاده مي شود. رقيق كننده هاي فعال عموما گروه هايي با يك عامل وينيلي هستند كه براي بهبود خواص، كاهش گرانروي و كاهش هزينه هاي عملياتي استفاده مي شوند. استايرن كه به عنوان معمول ترين رقيق كننده گاهي تا 30 درصد وزني به اين رزين ها افزوده مي شود، به عنوان يكي از مهمترين آلاينده هاي هوا شناخته مي شود. در معرض بودن طولاني با استايرن با اثر گذاري روي سيستم اعصاب مركزي، باعث بروز سرطان مي گردد. جايگزيني بخشي از رزين هاي پايه ي بيس فنول A و همچنين كاهش نياز به استايرن هدف بسيار جذابي براي محققين در سال هاي اخير بوده است. با توجه به توضيحات فوق مي توان به اهميت سنتز يك مونومر فعال زيست پايه، با قابليت مهندسي شدن و جايگزيني رزين اپوكسي آكريلات پي برد. استفاده از درشت مولكول هاي طبيعي تنوع در طراحي رزين را به شدت كاهش مي دهد. علاوه بر اين، اين مواد استخراج شده در طبيعت با توجه به منبع استحصال خواص متغييري از خود نشان مي دهند. در اين اختراع، طراحي و سنتز رزين هاي ستاره اي شكل پايه طبيعي با استفاده از دي كربوكسيليك اسيد ها، هيدروكسي اسيد ها و پلي ال هاي طبيعي ارائه شد. در بخش نخست اين تحقيق، سنتر و شناسايي اين اليگومر ها ( به كمك FTIR و H-NMR ) انجام شد. در بخش دوم، سازگاري اين رزين ستاره ايي با سيستم هاي مشابه اپوكسي آكريلاتي ( به كمك DSC و كدورت سنجي) بررسي و اثبات شد و در قسمت نهايي، خواص مكانيكي( كشش و خمش)، ترمومكانيكي(DMTA و TGA) و رئولوژيكي آميزه هاي خام و پخت شده ي اين اليگومر ها با رزين هاي اپوكسي آكريلات و نمونه‌هاي صنعتي بررسي و ارائه شد. نتايج اين تحقيق به خوبي نشان داده است كه اين رزين ها سازگاري بسيار مناسبي در هنگام پخت و تهيه آلياژ با رزين هاي اپوكسي آكريلات مرسوم، دارند. از سوي ديگر ويسكوزيته ي پايين اين گروه از

هيدروژل ها شبكه‌هاي پليمري با دانسيته اتصالات عرضي بالا هستند كه قابليت جذب آب كمي دارند. حضور در بستر آبي و تماس با بدن با توجه به كاربرد اين هيدروژل ها در مصارف بهداشتي و پزشكي ، پتانسيل آلودگي باكتريايي و همچنين حساسيت هاي پوستي بسيار افزايش مي‌دهد. بنابراين هيدروژل هاي آنتي باكتريال از اهميت بالايي برخوردارهستند. افزون بر اين، عدم سميت و امكان رشد سلول هاي زيستي در مجاورت اين هيدروژل ها هم يك چالش محسوب مي شود. بنابراين در اين تحقيق هيدروژل هاي آنتي باكتريال زيست سازگار با استفاده از اليگومرهاي فعال ستاره‌اي زيست پايه براي اولين بار با كمك تابش پرتو فرابنفش سنتز شدند. در گام نخست اين تحقيق، اليگومر فعال با استفاده از روش تراكمي (هيدروكسيل-كربوكسيليك اسيد) سنتز و عاملدار( گروه وينيلي) شد. در گام بعدي هيدروژل با كمك روش پليمريزاسيون راديكالي به كمك تابش پرتو فرابنفش قاالبگيري وسنتز شد. اثرات مختلف مانند نوع آغازگر، زمان تابش، نوع كومونومر، نوع حلال بر روي خواص مورد نظر هيدروژل بررسي شدند. نتايج حاكي از آن است كه هيدروژل با قابليت كاربرد در مصارف بهداشتي-پزشكي با خواص بسيار بالاي آنتي باكتريال و مناسب زيست سازگاري در كنارجذب مناسب آب ، باامكان قالبگيري وانعطاف پذيري مناسب تهيه شد.